14 oktober 2011

14 oktober 2011 - Salta, Argentinië

Vanmorgen vroeg op want we gaan een hele mooie trip maken.  We gaan van Purmamarca naar Salta via de Salinas Grandes en San Antonio de los Cobres totaal 340 km of ongeveer 8 uur rijden. We vertrekken om 8.45 uur en rijden in westelijke richting. Eerst klimmen we, op de RN 52,  over de steile Cuesta de Lupan naar de Abra de Potreillos. We zitten dan inmiddels op 4200 m hoogte. We rijden door de hoogvlakte en opeens zien we in de verte de Salinas Grandes. Dit was, miljoenen jaar geleden, een groot meer. Nu is het een zoutvlakte geworden. Hier moet je wel je zonnebril opzetten, omdat er veel weerkaatsing is. We rijden het meer op en maken foto's en video opnames. Het is hier zo mooi en stil, je hoort hier helemaal niets! We staan hier ook helemaal alleen. Het is hier ongelofelijk mooi!!! We genieten enorm. We vervolgen onze weg naar San Antonio de los Cobres. We zitten boven de boomgrens, hier groeit dus helemaal niets uitgenomen wat pollen gras. Onderweg zien we lama's en ezels, die hier vrij rondlopen. Hier en daar wat kleine dorpjes. Zo ook een dorpje, waar 5 families wonen. We nemen een kijkje. Het is een kleine nederzetting, deze families zijn hier ooit naartoe getrokken en leven van de landbouw. Ze hebben de grond vruchtbaar gemaakt en halen zo'n 20 km verderop water uit de bergen.  Je kan hier lunchen maar we zijn te vroeg. Aangekomen in San Antonio de los Cobres, er hier ongelofelijk veel wind en stof. Dit is een oude mijnwerkersplaats. Deze plaats telt, volgens de lonely planet,  1300O inwoners.  Maar dat lijkt ons wel wat veel. Wat moet het leven hier verschrikkelijk hard zijn. Alles ligt hier onder een dikke laag stof. We stoppen even. We zijn hier nog 115 km van de Chileense grens.  Hier rijdt de transandestrein of ook de trein naar de wolken genoemd. Deze gaat naar Chili en keert dan terug en doet Salta aan. We vervolgen onze weg langs onverharde wegen door de bergen en droge, brede rivierbeddingen. De stenen uit de bedding worden gebruikt om de weg verder te verbeteren.  We bereiken Salta, bijgenaamd La Linda ( de mooie). Gesticht in 1582 in de vruchtbare Rio Ariasdal. Inmiddels woont hier het merendeel van de  1 miljoen mensen die in de provincie Salta wonen. Wat een drukte hier,  we zijn dit zeker niet meer zo gewend. Ons hotel ligt midden in het centrum,  Altos de Balcarce. We checken in, douchen/badderen en gaan de stad verkennen. We lopen naar het plein van de 9de Juli. Ieder dorp heeft een centraal plein met deze naam. Hier staat een mooie kathedraal, die we binnengaan. De vrijdagavond mis is bezig en de kerk zit bomvol. Ook staat hier het paleis van de bisschop met een fraai Andalusisch houten balkon. Verder staat ook het raadhuis, Cabildo, met rondbogen en toren uit 1870.  Rond het plein zien we palmbomen en johannesbroodbomen. De peulen van deze boom wordt vooral gebruikt in de voedingindustrie, voornamelijk als indikmiddel, voor babyvoeding en ook wordt het gemalen en gebruikt als een alternatief voor cacao.  Na het eten lopen we terug naar ons hotel en gaan slapen. Maar we worden al gauw waker gehouden door jongelui die hier de hele nacht door de straat lopen en lawaai maken. We zitten namelijk drie straten verwijderd van waar alle nachtclubs zijn en ook de hoerenbuurt. Dat is wat anders dan in Numansdorp. Maar we moeten toch vroeg op want morgen is een dagje reizen met het vliegtuig van Salta naar Buenos Aires, aansluitend naar Esquel en dan nog 3 uur met de bus naar Bariloche.

1 Reactie

  1. marcel:
    16 oktober 2011
    Nicolle en Theo, hoe kunt je al die namen onthouden.Het moet zekereen hele belevenis zijn.Je komt toch nog terug hé. Veel groetjes